Same old

16 januari, 13:29 in Nieuw Zeeland, 01:29 in Nederland.

Toen ik voor de laatste keer schreef, gingen we naar Westport vertrekken. Weer de halve dag de bus in. Bananen, mueslirepen en water is waar ik dan de dag op leef. We hebben wel veel stops bij cafe's en tankstations maar veel uitgebreider dan dat wordt het toch echt niet in de bus. Maar omdat we die dag op een onwijs mooie plek zouden gaan picknicken, hadden we wat voorbereid. De pompoenpasta van de dag daarvoor namen we mee in tupperware dozen en we hebben op een ONMOGELIJK prachtige plek gelunched buiten de bus. Daar ook meteen even een groepsfoto genomen. Iedereen die wilde, kon zijn camera op een handdoek leggen en de chauffeur maakte met elke een foto. Een half uur later zelf van het uitzicht nog een paar kiekjes geschoten (niet te fancy doen, ik maak gewoon foto's met mijn telefoon) en toen weer de bus in.

Eenmaal in Westport aangekomen, bleken we in een superleuk hostel te zitten. Er waren allemaal lounges en ik sliep niet met mijn "usual" groep op de kamer maar we werden verdeeld in jongens- en meisjeskamers. Ik zat in een kamer die de "Lounge" heette met 9 andere meisjes. Lang hadden we niet om onze spullen daar neer te leggen, want we moesten snel naar de supermarkt gaan om eten te halen en wat te drinken. Een uur later zaten we namelijk al op het strand met een kampvuur en marshmallows (oke... en wijn) om de zon onder te zien gaan. Julius had een aziatisch gerecht bereid en het was weer heerlijk. We bleven met zijn vieren over, de twee meisjes van eerder haakten af. Na het strand gingen we naar de lokale pub wat ook weer een ervaring was. Hoe laat we in bed lagen, weet ik al niet meer.

Wat ik dan wel weer weet, is de wekker die om 07.00 ging de volgende morgen. Snel douchen (je moest op een knop drukken voor warm water maar daar kwam ik helaas later pas achter...), spullen pakken en de bus in. En er zit stress bij, want als je te laat in de bus komt, moet je karaoke doen of een grap vertellen. Beide kan ik niet (en al helemaal niet in het Engels). Dat is ook de reden dat iedereen bij de volgende stop (weer een megasupermarkt en een subwaybroodje voor lunch) vijf minuten voordat we weg zouden gaan aanwezig was. De chauffeur alleen zelf niet, die kwam tien minuten later. Hij heeft makkelijk praten, haha.

De tweede stop van de dag was in Punakaiki. Hier zijn de pancake rocks, een heel groot rotslandschap waar het lijkt alsof de stenen als pannenkoeken op elkaar gestapeld zijn! Daar een half uur een wandeling gemaakt, in het zonnetje gezeten, verbrand, weer de bus in.

Ongeveer om half zes 's avonds kwamen we aan in Franz Josef. Het weer werd al wat grauwer, maar we gingen toch nog naar het bedrijf dat de ijsactiviteiten zou regelen want de volgende dag zouden we de gletsjer gaan beklimmen! Heel erg veel zin in. Na wat instructies stapten we nog maar eens een keer de bus in en uiteindelijk kwamen we bij het hostel. De eigenaar gaf ons een hele leuke introductie en WAT een lekker hostel. Tv in de kamer, de grootste hot tub van Nieuw Zeeland (er kunnen 20 mensen in) en een hele fijne keuken (eindelijk weer eens echt gas in plaats van die kookplaten).

Toen we ons eten wilden maken, bleken we WEER van alles kwijt te zijn, dit was al de DERDE keer dat we ons eten ergens verloren! Het werd chili con carne en rijst, prima. Wat er over was in een pannetje in de koelkast gezet. Met zijn vieren zitten we dit keer op een kamer. Gisteravond draaide The Kings Speech op tv, en Louis en ik lagen allebei uitgeteld op ons bed. Direct na de film zijn we ook in slaap gevallen. Mocht ook wel, want we moesten weer vroeg op voor het ijsklimmen!

Dachten we. Toen ik namelijk om half zeven wakker werd regende het pijpenstelen en er waren geen bergen te zien door de mist. Ik heb toen op de receptie gewacht, en het bleek ook niet door te gaan. Zo jammer! Een lui dagje ingelast dan maar, want veel kan je hier ook niet doen. Ik kroop weer terug in bed, Julius en Max gingen naar de sportschool (uitslovers) en Louis was nog niet eens wakker. Rond twaalf uur ben ik ook maar eens gaan douchen en kwamen J&M terug met nog wat boodschappen. Pasta bolognese voor lunch en pancakes als avondeten (je zou het eerder anders om doen, maar what the fuck, het maakt ook niks uit haha).

Nu zitten zij in de hot tub en heb ik wat wifi gehaald. Moet zeggen dat iki redelijk wat stress voel, want ik heb maar een half uur om dit te schrijven! Moet lukken! Met de wifi kan ik wel op mijn telefoon, kijken of ik dit keer WEL de foto's kan uploaden. Dat ging vorige keer namelijk helemaal mis haha.

Ik heb hier ook een paar Nederlanders ontmoet, eindelijk! Het is ZO fijn om weer even Nederlands te spreken! Er zitten heel erg veel Engelsen ook bij mij in de bus, die lekker snel en in slang met elkaar gaan praten. Daar begrijp ik dus helemaal niks van. Ik pas dan maar de smile and wave toe, maar het is toch fijn als je een beetje mee kan praten af en toe.

Wel heb ik mijn trip gepland tot het einde, ik moet me alleen nog even inschrijven bij de bus. Na zes nachten Queenstown (zo! Eindelijk niet elke dag de bus in!) ga ik naar het zuidelijke deel van het eiland. Dat doet de rest van de bus niet, dus dan moeten we afscheid nemen. Gek, het voelt alsof we elkaar echt al heel lang kennen! Maargoed, ik ben hier dan ook al langer dan een week. Time flies voor mij, ik hoop dat het in Nederland ook een beetje fijn is!

In ieder geval heb ik een beetje van thuis hier nu vanwege het weer. Grijze lucht en regen. Same old, maar stiekem toch heel erg fijn.